De week van de Cycloon
Door: Robin van Balen
Blijf op de hoogte en volg Robin
21 April 2016 | Mauritius, Mauritius
Het is weer eens vrijdag. De laatste uurtjes op stage zijn het tegenovergestelde van de maandagochtend. Tegenwoordig hebben we elke vrijdag in de ochtend een gesprek met de General manager, zo ook deze vrijdag Nouja eigenlijk half 12, maar dat zat er echt niet in. Ongeveer 1 uur zitten we bij deze druk bezochte man in kantoor. Ondanks alle hectiek en drukke planningen maakt hij altijd bijzonder veel tijd voor ons vrij. Het zijn fijne gesprekken, hij verteld altijd graag over zijn carrière en wat die tegengekomen is in de vele verschillende plekken waar hij heeft gewerkt. Wij luisteren meestal aandachtig. Na deze verhalen komen dan in alle tijd onze problemen en obstakels aan bod. Hij is tevreden met ons en zo gaan Evi en ik dan ook met een voldaan gevoel het weekend in! (nee meer ga ik echt niet vertellen over stage).
Zoals de titel al een beetje zegt is het dit weekend vol cyclonen. Iedereen wordt geacht binnen te blijven. Laten wij Nederlanders dan net een weekend vol boot tripjes geboekt hebben.
Het verhaal begint op zaterdagochtend, aangezien het wel duidelijk is dat we vrijdagavond het stappen en de wekelijkse bbq's niet overslaan. Na zo'n avond is het altijd lastig om iedereen zaterdagochtend op tijd in de auto te krijgen om op weg te gaan naar Bleu Bay. Na een enerverende heenweg stappen we op een glass bodem boot om hiermee een rondje te varen door de baai, met een glass bottum boat kan je heel gemakkelijk de zee zien. Dit komt namelijk omdat, ja klopt de naam zegt het al. Het is in deze baai niet dieper dan 2/3 meter dus zo konden we het koraal, de kleine/grote vissen en zelfs een schildpad gemakkelijk bewonderen. We stappen vervolgens in speedboot met 2 jonge bestuurders.
Eerst even snorkelen en hierna laten de mannen even laten zien wat de boot in z'n macht heeft.
Na een paar liter benzine was de vraag wat we wilden doen, op het strand liggen of een aantal alcoholische versnaperingen ophalen en dan konden we nog wel even een rondje touren met de boot. Deze keuze was niet lastig en dan ook snel gemaakt. We gingen naar een plek waar de jochies zelf ook wel eens bijeen kwamen met een aantal boten om daar een feestje te maken. Zo gezegd zo gedaan. Dit was in een inham van de baai, waar het water niet dieper was dan de middel. Nadat de zelf gestookte fles rum van de Mauritiaan tevoorschijn kwam stonden ZE al gauw op de banken van de boot te springen. Wij konden gelukkig wat meer hebben dan deze locals en bleven rustig dobberen totdat we dan ook eindelijk weer naar huis konden. Met dit sterke verhaal komt deze dag ten einde.
Zondag was de echte dag, namelijk het zwemmen met dolfijnen, niet opgesloten dolfijnen , nee “wilde dolfijnen”. Ik weet het ook niet eigenlijk. We sprongen na een goeie nacht slapen vol energie aan boord. De zon komt door het wolkendek en de wind waait heerlijk door onze haren. Op naar de dolfijnen, na een kwartiertje varen komen we aan op de plaats van bestemming. Deze bestemming is gevonden door meerdere boten, die dan ook allemaal vol met toeristen zitten, ja natuurlijk China is ook hier weer goed vertegenwoordigd. We zien de vinnen van de dolfijnen bovenwater komen en af en toe springt er eentje door de lucht net zoals in het dolfinarium. We springen we met onze snorkel van boord. Onderwater zwemmen grote groepen onder ons door, je kunt de geluiden horen en we zijn bijna in staat om deze prachtige dieren aan te raken. We hebben echt met de dolfijnen gezwommen.. Daar gaat ons geld... Maar wel een hele mooie belevenis, hierna varen we door naar de welbekende Coral Island en daarna heerlijk een paar uurtjes genieten op het dichtbij liggende eiland. We spelen volleybal genieten van de barbecue en gaan te laat weer terug naar het vaste land. We zitten vast, je zou toch zeggen dat deze bemanning inmiddels wel weet wanneer ze moeten vertrekken voordat het water te laag staat. Dat klopt, maar door het lange wachten op ons, snijden we onszelf in de voeten. We moeten namelijk van de boot af, en daar ligt koraal op ons te wachten. Hoe mooier het eruit zien, hoe pijnlijker het is aan je voeten.
Na deze prachtige dag in Flic en Flac, bunkeren we een diner naar binnen en rijden we terug om op tijd op bed te liggen voor die geweldige maandag die op ons wacht. Owja die cycloon, die hebben we niet gezien. We zitten allemaal weer veilig op stage, geen pagina in de krant.. Helemaal niks. Op naar volgende week!
Arrividecie
Zoals de titel al een beetje zegt is het dit weekend vol cyclonen. Iedereen wordt geacht binnen te blijven. Laten wij Nederlanders dan net een weekend vol boot tripjes geboekt hebben.
Het verhaal begint op zaterdagochtend, aangezien het wel duidelijk is dat we vrijdagavond het stappen en de wekelijkse bbq's niet overslaan. Na zo'n avond is het altijd lastig om iedereen zaterdagochtend op tijd in de auto te krijgen om op weg te gaan naar Bleu Bay. Na een enerverende heenweg stappen we op een glass bodem boot om hiermee een rondje te varen door de baai, met een glass bottum boat kan je heel gemakkelijk de zee zien. Dit komt namelijk omdat, ja klopt de naam zegt het al. Het is in deze baai niet dieper dan 2/3 meter dus zo konden we het koraal, de kleine/grote vissen en zelfs een schildpad gemakkelijk bewonderen. We stappen vervolgens in speedboot met 2 jonge bestuurders.
Eerst even snorkelen en hierna laten de mannen even laten zien wat de boot in z'n macht heeft.
Na een paar liter benzine was de vraag wat we wilden doen, op het strand liggen of een aantal alcoholische versnaperingen ophalen en dan konden we nog wel even een rondje touren met de boot. Deze keuze was niet lastig en dan ook snel gemaakt. We gingen naar een plek waar de jochies zelf ook wel eens bijeen kwamen met een aantal boten om daar een feestje te maken. Zo gezegd zo gedaan. Dit was in een inham van de baai, waar het water niet dieper was dan de middel. Nadat de zelf gestookte fles rum van de Mauritiaan tevoorschijn kwam stonden ZE al gauw op de banken van de boot te springen. Wij konden gelukkig wat meer hebben dan deze locals en bleven rustig dobberen totdat we dan ook eindelijk weer naar huis konden. Met dit sterke verhaal komt deze dag ten einde.
Zondag was de echte dag, namelijk het zwemmen met dolfijnen, niet opgesloten dolfijnen , nee “wilde dolfijnen”. Ik weet het ook niet eigenlijk. We sprongen na een goeie nacht slapen vol energie aan boord. De zon komt door het wolkendek en de wind waait heerlijk door onze haren. Op naar de dolfijnen, na een kwartiertje varen komen we aan op de plaats van bestemming. Deze bestemming is gevonden door meerdere boten, die dan ook allemaal vol met toeristen zitten, ja natuurlijk China is ook hier weer goed vertegenwoordigd. We zien de vinnen van de dolfijnen bovenwater komen en af en toe springt er eentje door de lucht net zoals in het dolfinarium. We springen we met onze snorkel van boord. Onderwater zwemmen grote groepen onder ons door, je kunt de geluiden horen en we zijn bijna in staat om deze prachtige dieren aan te raken. We hebben echt met de dolfijnen gezwommen.. Daar gaat ons geld... Maar wel een hele mooie belevenis, hierna varen we door naar de welbekende Coral Island en daarna heerlijk een paar uurtjes genieten op het dichtbij liggende eiland. We spelen volleybal genieten van de barbecue en gaan te laat weer terug naar het vaste land. We zitten vast, je zou toch zeggen dat deze bemanning inmiddels wel weet wanneer ze moeten vertrekken voordat het water te laag staat. Dat klopt, maar door het lange wachten op ons, snijden we onszelf in de voeten. We moeten namelijk van de boot af, en daar ligt koraal op ons te wachten. Hoe mooier het eruit zien, hoe pijnlijker het is aan je voeten.
Na deze prachtige dag in Flic en Flac, bunkeren we een diner naar binnen en rijden we terug om op tijd op bed te liggen voor die geweldige maandag die op ons wacht. Owja die cycloon, die hebben we niet gezien. We zitten allemaal weer veilig op stage, geen pagina in de krant.. Helemaal niks. Op naar volgende week!
Arrividecie
-
21 April 2016 - 21:04
Heit:
Mooi verhaal. Je overtreft jezelf. volhouden.
Wij kunnen niet wachten om het zelf ook een keer te zien. Het toeval wil dat we volgende week vrij hebben dus misschien komen we wel even langs.
-
22 April 2016 - 10:51
JW:
glass +1 -
24 April 2016 - 12:10
Pake/beppe:
Hoi Robin, Weer een pracht verhaal.
Volgende week kun je je familie laten mee genieten. Super!!!!
We hopen dat er nog meer sterke verhalen volgen.
Veel plezier en succes met je stage.
Liefs pake/beppe
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley